CZECHY | ZACLERZ | PRAGA

Zaclerz. Malutkie miasteczko położone w Czechach, kilka kilometrów od granicy z Polską. Ludzie są tu bardzo mili i bardzo specyficzni. Mają swoje osiedlowe "gospody", w których spotykają się wieczorami na piwie i nie wygląda to bynajmniej tak, jak u nas. Tam idziesz do baru tak, jak stoisz. Nieważne, czy właśnie zszedłeś z pola i jesteś ubebrany w błocie po pachy. Nieważne, co masz na sobie i jaką masz fryzurę. Idziesz, pijesz, rozmawiasz i wychodzisz. Luz, blues i zero komplikacji.



Wszystko jest "spokojnie", "bez problemu", "bez pośpiechu" i jak się komu podoba. Samowolka panuje w różnych dziedzinach życia. Najbardziej zdziwiło nas to, że na zwykłym ogródku działkowym można sobie postawić dom. Żadnej papierologii, zatwierdzeń, kontroli i odbiorów. Tak - dom. Mieszkalny! Nie altankę na narzędzia ogrodowe ;-)

Kolejny wytrzeszcz oczu spowodowały zwyczaje panujące w barze. Z chwilą zamówienia pierwszego piwa, zostaje otwarty Wasz rachunek (chociaż jak zaraz sami zobaczycie rachunek to w tym przypadku bardzo duże słowo). Barmanko-kelnerka w jednej osobie, kładzie na stoliku zwykłą białą kartkę wielkości wizytówki, na której pionowymi kreskami zaznacza ilość wypitych piw. Na koniec liczy kreski i mówi Wam ile macie zapłacić. Co więcej! Jeśli tylko widzi, że piwo w kuflu Wam się skończyło, natychmiast bez pytania przynosi kolejne. Jeśli chcecie zakończyć ucztowanie, musicie dać jej znać przed wypiciem bieżącego piwa. W przeciwnym razie, zanim się obejrzycie, kolejny pełny kufel będzie już stał przed Wami :)  Aha... i jeszcze jedno! Dobrze nalane piwo w Czechach musi mieć pianę!

Pierwszy dzień upłynął nam na odwiedzinach u rodziny. Drugiego spacerowaliśmy po miasteczku, łapiąc promienie słoneczne, które mieszały się z tak zimnym górskim powietrzem, że momentami nie obyło się bez kurtki zimowej.

Dzień trzeci i niestety ostatni spędziliśmy w przepięknej Pradze. Warto było jechać te 150 km. Widoki zapierały dech w piersiach. Cztery godziny na przejście wzdłuż Wełtawy, spacer mostem Karola i zobaczenie Starego Miasta to zdecydowanie za mało. Największym utrudnieniem był zakaz parkowania w ścisłym centrum miasta. Parkingów jest tam mnóstwo. Jednak wszystkie oddzielone niebieską linią i oznaczone tabliczką "Reserve". Także sama droga od samochodu zajęła nam bagatela 40 minut - dość szybkim krokiem. 

Tłumy turystów, które jakoś dziwnie nikomu nie przeszkadzały, mnóstwo narodowości, jeszcze więcej uśmiechów, pyszny obiad i piękna pogoda. Moje słowa nie są w stanie oddać uroku tego miasta, dlatego bez zbędnego gadania, zostawiam Was ze zdjęciami i filmem.

*****

Zapraszam na krótki filmik. Zabijcie mnie, ale do dziś się zastanawiam, dlaczego ja głupia nie kupiłam płyty tego gościa. Przepiękny głos! Także gdyby ktoś z Was wybierał się do Pragi, niech koniecznie da mi znać ;-)

Włączcie sobie jakość HD :)